Yapay zeka şirketlerinin, büyük dil modellerini (LLM) eğitmek için yasal yollarla edindikleri kitapları kullanırken yazarlardan izin almasına gerek olmadığına hükmedildi. ABD'de görülen bir davada mahkeme hakimi bu yönde karar verdi.
Bu karar, yapay zeka eğitimi için 'adil kullanım' ilkesini onaylayan ilk önemli kararlardan biri olması açısından yapay zeka şirketleri için büyük bir zafer olarak görülüyor. Hakim, telif hakkıyla korunan eserlerin büyük dil modellerini eğitmek için kullanılmasının, "yeni metinler üretmek gibi özünde dönüştürücü bir amaç taşıdığını" ve dünya çapında yapay zeka modelleri oluşturmak için "gerekli" olduğunu belirtti.
Davada yazarlar, yapay zeka modelinin kendi eserlerini kopyalama veya dağıtma riski taşıdığını iddia etmemişti. Bu durum, mahkemenin adil kullanım analizini yapay zeka şirketi lehine etkiledi. Çünkü şirketlerin ürettiği metinlerin yazarların pazarını tehdit etmediği görüldü.
Hakim kararında, "Yazar olmayı hedefleyen herhangi bir okuyucu gibi, yapay zeka şirketi'nin büyük dil modelleri de eserler üzerinde, onları kopyalayıp yerlerine geçmek için değil, tamamen farklı bir şey yaratmak için eğitildi" ifadelerini kullandı. Yazarların bu duruma itiraz ederek, yapay zeka modelinin kendi eserlerinin özetlerini veya alternatif versiyonlarını üretebileceği yönündeki argümanlarını ise, "okul çocuklarını iyi yazmaları için eğitmenin rakip eserlerde patlamaya yol açacağını savunmaya" benzetti.
Hakimin görüşüne göre, bu tür bir rekabet veya yaratıcı yer değiştirme durumu, Telif Hakkı Yasası'nın endişe duyduğu türden değildi. Yasanın amacının orijinal eserlerin ortaya çıkmasını teşvik etmek olduğunu, yazarları rekabete karşı korumak olmadığını vurguladı.
Hakim, yazarların, yapay zeka çıktılarında ihlal edici kanıtlar bulmaları halinde yeni davalar açabileceğini de ekledi. Şu anki davada, yapay zeka şirketinin kamuya sunulan çıktılarının yazarların eserlerinin tam kopyaları veya ihlal edici türevleri olmadığını kabul ettiklerini belirtti. "Eğer durum böyle olmasaydı, bu farklı bir dava olurdu. Yazarlar, gelecekte bu tür gerçekler ortaya çıkarsa o davayı açmakta serbesttirler" dedi.
Ancak yapay zeka şirketi tamamen aklanmış değil. Adil kullanımın yasal kitaplar için geçerli olduğuna dair özet karara rağmen, korsanlık iddialarıyla ilgili olarak yargılanmaya devam edecek. Davada şirket, yapay zeka eğitimi için değil, "sonsuza kadar" saklanacak bir araştırma kütüphanesi oluşturmak amacıyla 7 milyon korsan kitabı indirmekle suçlanıyor.
Şirket, korsanlığın yasal zorluklara yol açabileceğini fark etmiş olacak ki, daha sonra korsan kitapları yasal olarak satın alınan kopyalarla değiştirmeye çalıştı. Ancak aynı zamanda, bu korsan kitapların ilk kopyalanmasının bile, yapay zeka eğitiminin dönüştürücü kullanımını ilerletmek için gerekli bir "ara adım" olduğunu savundu.
Ancak Hakim bu argümanlara ikna olmadı. Korsan bir siteden kitap kopyalamanın telif hakkı ihlali olduğunu "nokta" olarak belirtti. Şirketin, bir kısmı yapay zeka eğitimi için kullanılacak olsa bile, kaynak kopyaları merkezi bir kütüphane için kullanma varsayımının adil kullanım olarak mazur görülemeyeceğini reddetti. Hakim, korsanlık iddialarının bulunduğu diğer yapay zeka davalarının herhangi bir tazminat ödemeden kurtulabileceğinden şüphe duyduğunu belirtti.
Şirketin ortak kurucusu ve CEO'sunun iç yazışmalarında, kitapları çalmanın "yasal/pratik/iş yükünü" önlemek için inovasyona giden daha uygun maliyetli yol olarak görüldüğünün ortaya çıktığına da dikkat çekti. Hakim, "Bir kez heyecan verici bir nihai ürün yarattığınız sürece, halka görünmeyen her 'arka uç adımının' mazur görüldüğünü varsaymak yanlıştır" dedi. "Burada amaç korsanlıktı: Tıpkı şirketin daha sonra yaptığı gibi, parasını ödeyerek sahip olabileceği merkezi bir kütüphaneyi, parasını ödemeden inşa etmek."
Hakim, şirketin daha sonra yasal olarak satın aldığı bir kitabın, daha önce internetten çaldığı için sorumluluğunu ortadan kaldırmayacağını, ancak yasal tazminatın kapsamını etkileyebileceğini de sözlerine ekledi.
