Uzun zamandır bilim kurgu filmlerinin konusu olan senaryolar, günümüzde teknoloji milyarderlerinin en iddialı hedeflerinden biri haline gelmiş durumda: İnsan bilincini dijital ortama aktararak ölümsüzlüğe ulaşmak ya da ölen Dünya'yı terk edip Mars gibi gezegenlere yerleşmek. Bu tür cüretkar ve vizyoner gelecek tasarımları, özellikle Silikon Vadisi'nin önde gelen isimleri tarafından benimseniyor.
Peki, bu gelecek gerçekten ütopyanın kapısını mı aralıyor, yoksa potansiyel olarak daha karanlık bir tablo mu çiziyor? Ve daha da önemlisi, bu hedefler bilimsel olarak ne kadar uygulanabilir?
Teknoloji dünyasının bu geniş kapsamlı gelecek vizyonları, artık sadece internetin belirli alt kültürlerinde değil, ana akım tartışmalarda ve hatta siyasi söylemlerde bile yer buluyor. Bu vizyonları eleştiren uzmanlar, teknoloji liderlerinin iddialarının her zaman bilimsel temele dayanmadığına dikkat çekiyor.
Tartışılan konular arasında yapay zekanın potansiyeli ve riskleri, etkili faydacılık, transhümanizm (insan kapasitesini teknolojiyle artırma), Mars'ı kolonileştirme yarışı, insan biyoçeşitliliği ve teknolojik tekillik (yapay zekanın insan zekasını aşması) gibi başlıklar bulunuyor. Bu fikirlerin temelinde yatan şey ise bazı eleştirmenlerin 'teknolojik kurtuluş ideolojisi' olarak adlandırdığı bir düşünce yapısı.
Bu ideolojinin zengin savunucuları, spekülatif iddialarını haklı çıkarmak için sıklıkla bilime atıfta bulunsa da, eleştirmenler bu iddiaların uygulanabilirliği konusundaki 'gerçek bilimsel endişelerin' büyük ölçüde göz ardı edildiğini belirtiyor. Onlara göre bu ideoloji, bir ütopya vaadi yerine derin bir tehdit unsuru taşıyor.
