Son yıllarda ana akım Pokémon RPG'lerinin en büyük yeniliği, Pokémon Scarlet ve Violet gibi açık dünya deneyimleriyle her zamankinden daha geniş alanlar sunmaktı. Ancak yeni çıkan Pokémon Legends: Z-A, bu eğilimin dışına çıkarak oyuncuları tek bir kompakt şehir haritasıyla sınırlıyor ve Pokémon deneyimine pek çok yeni özellik getiriyor.
Peki, Pokémon Legends: Z-A oyuncuları hevesli şehir sakinlerine mi dönüştürecek? Yoksa doğaya dönme arzusu mu duyacaksınız? İşte Z-A'nın ABC'leri...
Pokémon Legends: Z-A, oyuncuları 2013 yapımı Pokémon X ve Y'de gördüğümüz Paris esintili metropol Lumiose Şehri'ne bir turistin olarak yerleştiriyor. Lumiose, Pokémon ve insanların yan yana, kentsel bir çevrede yaşamasını amaçlayan iddialı bir yeniden geliştirme planının ortasında bulunuyor. Beklendiği gibi, bu süreç pek de sorunsuz ilerlemiyor; bazı sakinler şehrin artan oranda "vahşi bölge" Pokémon yaşam alanlarına dönüşmesinden endişe duyarken, serbest kalan Mega Evrimleşmiş Pokémon'lar da ortalığı karıştırıyor.
Kısa sürede, hevesli Taunie/Urbain (karakterinizin cinsiyetine bağlı olarak ismi değişiyor) tarafından Pokémon eğiten arkadaş grubuna, MZ Takımı'na katılmanız için ikna edilirsiniz. Ardından, şirin Otel Z'de bir odaya yerleşir ve Lumiose'daki en iyi eğitmenleri belirlemek amacıyla Quasartico Corporation tarafından düzenlenen, hiyerarşisi tahmin ettiğiniz gibi Z'den A'ya giden Z-A Royale yarışmasına tam anlamıyla dalarsınız. Göreviniz, serbest kalan Mega Evrim gizemini ve Lumiose Şehri'nin kalbindeki gizemli bir şekilde kapalı duran Prizma Kulesi'nde neler olup bittiğini çözerken zirveye ulaşmak.
Pokémon Legends: Z-A'dan Tolstoy kadar derin bir anlatı beklemeseniz de, buradaki hikaye önceki birçok Pokémon RPG'sinden daha iyi diyebiliriz. Pokémon oyunları için alışılmadık derecede güçlü bir karakter kadrosu da sizi bekliyor; takım arkadaşlarınızdan her zaman gayretli Taunie'den, neşeli dansçı adayı Lida'ya, hayranı olduğu moda tasarımcısı Naveen'e kadar çoğu karakter sevilebilir veya en azından akılda kalıcı.
Şehrin geri kalanı, hatta Pokémon X ve Y'yi oynayanlar için tanıdık olabilecek bazı simalarla dolu. (Profesör Mable, X/Y'deki küçük bir kötü karakter rolünden bu yana oldukça gelişmiş durumda.) Yan görevler bile oldukça ilgi çekici; tipik "şu eşyayı veya Pokémon'u getir" görevleri, Lumiose Şehri'nin şaşırtıcı derecede geniş Pokémon müzesinde bir Pokémon define avı gibi daha özgün içeriklerle harmanlanmış. Bu, uzun zamandır ilk defa sadece manzara ve bulduğum Pokémon'larla değil, aynı zamanda oyunun karakterleri ve yaşadıkları toplumla da ilgilendiğim bir Pokémon oyunu oldu. Gerçekten de şimdiye kadarki en zengin hissettiren Pokémon dünyalarından biri.
Bu durum, oyunun haritasının tartışmasız bir şekilde oldukça küçük olmasına rağmen geçerli. Muhtemelen bir uçtan diğerine birkaç dakika içinde koşabilirsiniz, ancak Game Freak sınırlı alanıyla çok şey başarıyor. Harita biraz labirent gibi, bu da olduğundan daha büyük hissettiriyor ve şehrin çatısı ile kanalizasyon sisteminin bazı bölümleri bile tamamen keşfedilebilir durumda. Ayrıca, bahsi geçen müze ve pek çok giyim mağazası ile kafe gibi dikkat dağıtıcı Lumiose Şehri turistik yerleri de bolca bulunuyor. Pokémon Scarlet ve Violet'teki daha geniş coğrafi çeşitlilik ve ölçek hissini özlüyor muyum? Ara sıra evet, ancak beklediğim kadar sık ve yoğun değil.
Bu hareketli küçük dünya oldukça da hoş görünüyor. Bazı insanlar serbest bırakılmadan önce Z-A'yı karalamak için olumsuz yorumlar yapsa da, gerçek şu ki, Nintendo Switch 2'de oynandığında bu, bugüne kadarki en iyi görünen Pokémon oyunu. Elbette, bu oyunun ultra bütçeli PS5 RPG'leriyle boy ölçüşmesini bekliyorsanız hayal kırıklığına uğrayacaksınız ve binalar oldukça düz ve köşeli görünüyor. Ancak insanların gerçekten önem verdiği şeyler, yani Pokémon'lar ve insan eğitmenleri, oldukça keskin görünüyor (insan karakterlerinin tasarımları bu sefer özellikle iyi). Switch 2'de, her şey tutarlı bir 60fps hızında ve çok az görsel hatayla çalıştı. Pokémon Legends: Z-A ile Scarlet/Violet arasındaki görsel fark gece ile gündüz kadar belirgin.
Elbette, iyi tasarlanmış bir dünya, ona denk sağlam bir temel oynanış olmadan çok da anlam ifade etmez ve neyse ki Pokémon Legends: Z-A bu konuda da tatmin ediyor. Oyun, savaşların gerçek zamanlı olduğu ve eğitmenlerin aksiyonun tam ortasında yer aldığı ancak saldırıların hala manuel olarak seçildiği yeni bir aksiyon/menü tabanlı karma sistemini benimsiyor. Basit bir hedef kilitleme fonksiyonu ve saldırıların dört yüz düğmesine atanmasıyla sistem oldukça ulaşılabilir. Sonunda, Mega Evrimleşmiş Pokémon konsepti de oyuna ekleniyor; oyuncular parti üyelerinden bazılarını geçici olarak güçlendirebiliyor, ancak bu işleri pek de karmaşıklaştırmıyor. Bu sistem "her iki dünyanın da en iyisi" senaryosu gibi hissettiriyor -- sıra tabanlı Pokémon RPG'lerinin kaya-kağıt-makas derinliği yerinde duruyor, ancak eğitmenler çatışmadan kaçınmazlarsa "buğulanabilecekleri" için savaşlar artık çok daha hızlı ve daha fazla tehlike hissiyle ilerliyor.
Bu yeni savaş sisteminin daha doğrudanlığı aynı zamanda artan bir meydan okuma ve gerilim yaratıyor. Bu durum, özellikle bazen farkında olmanız gereken karmaşık saldırı desenlerine sahip tam teşekküllü aksiyon dolu boss savaşları şeklinde ortaya çıkan serbest Mega Evrimleşmiş Pokémon'lara karşı verilen savaşlarda belirginleşiyor. Bu savaşlar, çekirdek bir Pokémon oyununda karşılaştığım en tatmin edici zorluklardan bazılarıydı.
Oyunun ilk eğitim bölümlerini tamamladıktan sonra, Pokémon Legends: Z-A oldukça iyi tanımlanmış bir oynanış döngüsüne oturuyor. Oyun, ele alınacak serbest Mega Evrimleşmiş Pokémon'lardan oluşan istikrarlı bir akış sunuyor ve istediğiniz zaman yan görevlere girişebilir veya şehrin vahşi bölgelerinde bazı yaratıkları yakalayabilirsiniz. Pokémon yakalama, oyuncuların yaratıklara gizlice yaklaşıp sadece bir Poké Topu fırlatarak onları yakalayabildiği Pokémon Legends: Arceus'tan ilham alıyor. Elbette, onları zayıflatmak için vahşi Pokémon'larla savaşabilirsiniz ve aslında, bu serinin yıllardır ihtiyaç duyduğu bir değişiklik olarak, artık "bayıldıktan" kısa bir süre sonra Pokémon yakalayabiliyorsunuz. Aşırı etkili bir hamle yapmanın cezalandırılmasına son!
Geceleri rastgele seçilen savaş alanları ortaya çıkıyor. Burada, art arda diğer eğitmenlerle karşılaşıp, bir Challenger Bileti kazanmak için puan topluyorsunuz, bu da size bir terfi savaşı (temelde bu oyunun Salon Lideri savaşı versiyonu) yapma hakkı tanıyor. Burada da oyuncular rakiplerine gizlice yaklaşarak avantaj elde edebilirler ve belirli görevleri tamamlarsanız (arkadan bir rakibi nakavt etmek, belirli sayıda su/ateş/toprak tabanlı saldırı yapmak vb.) ekstra puan kazandıracak bonus kartları toplayabilirsiniz.
Bu oynanış döngüsü oldukça iyi çalışıyor ve tekrarlayıcı hale gelebilecekken, Z-A büyük ölçüde bundan kaçınıyor. Oyunun bir noktada birçok rütbeyi atlamanıza izin vermesi (26 kez rütbe atlamak zorunda değilsiniz, endişelenmeyin) ve Game Freak'in oyunun ana hikaye görevlerini karıştırma çabasıyla bu döngü büyük ölçüde önleniyor. Evet, hala bir terfi maçı yapmak için bir Challenger Bileti kazanıyorsunuz, ancak rakibinizi bulup sizi kabul etmelerini sağlamak genellikle basit bir iş değil. Kendinizi, rakiple yüzleşme hakkını kazanmak için bir influencer-eğitmen hayranlarıyla rekabete girerken veya başka bir eğitmen sizi beklerken kayıp birini bulmak için Lumiose'un altındaki zindan benzeri kanalizasyonlarda dedektiflik yaparken bulacaksınız. Pokémon Legends: Z-A, önceki oyunlardan çok daha fazla çeşitli Pokémon anime'lerinin ritimlerine yakın hissettiriyor.
Pokémon Legends: Z-A'nın kampanyası, serinin diğer bazı yapımlarına göre biraz daha hafif; eğer gerçekten bitiş çizgisine doğru dört nala koşarsanız hikayeyi yaklaşık 20 saatte tamamlayabilirsiniz. Elbette, eğer gerçekten "Hepsini Yakala" moduna girip oyunun sunduğu her şeyi tamamlamak isterseniz, bunun iki ila üç katı (veya daha fazlası) kadar zaman harcayabilirsiniz. Bu seride her zaman olduğu gibi, bu Poké Topu'ndan ne alırsanız, ona harcadığınız emek kadardır.
Bu inceleme, Nintendo tarafından sağlanan Pokémon Legends: Z-A'nın Switch 2 sürümüne dayanmaktadır.
