Pasifik Okyanusu'nun derinliklerindeki tuhaf mavi volkanik çamurda keşfedilen beklenmedik yaşam belirtileri, yaşamın kökenlerine dair ipuçları sunuyor.
Mariana Çukuru yakınlarındaki çamur volkanlarından, yaklaşık 3.000 metre derinlikten çıkarılan bu ilginç renkteki tortu örnekleri, gizemli canlı organizmalardan gelen yağları barındırıyor.
Doğal bir ekosistemde kaydedilen en yüksek değerlerden biri olan 12 gibi aşırı yüksek bir pH değerine sahip bu besin açısından fakir çamur, cildinizle temas ettiğinde ciddi yanıklara neden olabilir. Ancak araştırmacılar, burada bazı ääxtrem sobrevivist mikroorganizmaların yaşadığını doğruladı.
Bremen Üniversitesi'nden organik jeokimyager Florence Schubotz, "Bu tür bir mikrobiyal yaşam alanına dair içgörü elde etmek heyecan verici, çünkü ilkel yaşamın tam olarak böyle yerlerde ortaya çıkmış olabileceğini düşünüyoruz" diyor.
Schubotz, "Bu bulguları büyüleyici kılan şey, yüksek pH ve düşük organik karbon konsantrasyonları gibi bu aşırı koşullar altında yaşamın mümkün olmasıdır" diye ekliyor.
Bremen Üniversitesi'nden jeobilimci Palash Kumawat ve ekibi, 2022 yılında yapılan bir araştırma seferi sırasında çıkarılan 9 çamur volkanı tortu çekirdeğinden ikisini inceledi.
Pacman volkanından alınan bir çekirdeğin alt kısmı çoğunlukla serpantin ve bir miktar brucit mineralinden oluşuyor. Bu kısım, üzerindeki deniz suyuyla büyük ölçüde etkileşime girmemiş, bu da çarpıcı rengini korumasını sağlamış.
Deniz tabanına daha yakın olan daha sığ derinliklerde, volkanik tortu daha açık bir mavi-yeşile döner ve brucit tuzlu su tarafından çözülmüştür.
Bu serpantin katmanları içinde Kumawat ve ekibi, bakteriyel ve arkeal hücre zarlarından gelen yağları tespit etti. Bu yağlar, mikroorganizmaların yüksek alkali koşullara karşı ilk savunma hattını oluşturuyor.
Araştırmacılara göre, yağların büyük ölçüde bozulmamış durumu, bu aşırı koşullarda birden fazla mikrobiyal topluluğun yaşamını sürdürdüğünü gösteriyor. Ayrıca, bu moleküller deniz tabanı pelajik tortusu ile serpantin çamuru arasındaki organizma türlerinde ani bir değişimi ortaya koydu.
Serpantinler, okyanus tabanının diğer besin açısından fakir bölgelerinde kemosentetik yaşamı desteklemeleriyle biliniyor ve şimdi Kumawat ile ekibi, bunun daha derin ve yoğun serpantin çamurunda da gerçekleşebileceğini doğruladı.
Bitkilerin fotosentez yoluyla kendi enerjilerini üretmesi gibi, bu mikroorganizmalar da metanı sülfat tüketerek kendi enerjilerini üretiyor ve bu süreç aşındırıcı hidrojen sülfür üretiyor.
Schubotz, "Şimdiye kadar bu sistemde metan üreten mikroorganizmaların varlığı varsayılıyordu, ancak doğrudan doğrulanamamıştı" diyor.
Deniz tabanının altındaki yaşamın, Dünya'nın biyokütlesinin yüzde 15'ini oluşturduğu tahmin ediliyor, bu da Dünya'nın besin döngülerine önemli ölçüde katkıda bulunduğu anlamına geliyor. Ancak bu konuda çok az şey biliyoruz.
Bu nedenle Kumawat ve ekibi, bu ääxtrem sobrevivistleri daha derinlemesine incelemeye ve günümüzde Dünya kadar misafirperver olmayan bir gezegende yaşamın nasıl başladığına dair bize neler anlatabileceklerini görmeye istekli.
Bu araştırma, Communications Earth & Environment adlı dergide yayımlandı.
