Pasifik Okyanusu'nun derinliklerinde keşfedilen beklenmedik bir tortu, yakın geçmişte süpernova olarak patlamış bir yıldıza ait kanıtlar sunuyor olabilir. Bilim insanları tarafından bu yılın başlarında Pasifik Okyanusu'nun deniz tabanında keşfedilen, ancak yalnızca belirli bölgelerde yoğunlaşan radyoaktif bir izotop olan Berilyum-10'daki olağandışı artış dikkat çekmişti. Bu izotop, kozmik ışınların Dünya atmosferine çarpmasıyla oluşur ve zamanla okyanus tabanına çökerek kayaçların içine gömülür.
Berilyum-10 yağışının gezegen genelinde oldukça sabit olması beklenirken, araştırmacılar yaklaşık 10 milyon yıl öncesine tarihlenen sıra dışı bir yoğunlaşma buldular. Bu durumun en olası açıklaması, o dönemlerde Dünya'ya yakın bir süpernovanın patlamış olmasıdır. Bu hipotezi inceleyen ayrı bir ekip, Avrupa Uzay Ajansı'nın Gaia görevi verilerini kullanarak Güneş'in ve yakınındaki 2.725 yıldız kümesinin son 20 milyon yıldaki hareketlerini inceledi. Bu verilerle, söz konusu yıldız kümelerinde bu süre zarfında ortalama olarak ne kadar süpernova gerçekleşebileceği hesaplandı.
Araştırmacılar, Berilyum-10 artışının gerçekleştiği döneme yakın, yani bir milyon yıl civarında, Güneş'e 326 ışık yılı mesafede bir yıldızın patlama olasılığının yaklaşık yüzde 68 olduğunu belirlediler. Ekip ayrıca, anomali zamanına yakın bu mesafede, her birinin süpernova olma ihtimali yüzde 1'den fazla olan 19 yıldız kümesi tespit etti. Araştırmacılar, bulgularının Berilyum-10 anomalisi için bir süpernova kökeni olasılığını desteklediğini belirtti.
Ancak bu durum henüz kesinleşmiş değil. Eğer bu artış yalnızca Pasifik Okyanusu'nun bazı bölgelerinde yoğunlaşıyorsa, bu durum okyanus akıntılarındaki değişimler gibi yerel bir gücün Berilyum-10'u orada yoğunlaştırmış olabileceğini düşündürebilir. Eğer neden kozmik bir kökene dayanıyorsa, aynı yaşa sahip aynı artışın dünya genelinde de görülmesi gerekir. Farklı yerlerden örnekler almak ve analiz etmek, bu gizemi çözmeye yardımcı olabilir.
