Dünya genelindeki oyuncular yeni Nintendo Switch 2'ye kavuşurken, Teknoscope ekibi olarak biz de sistemi detaylıca test etmeye devam ediyoruz. Konsolu yaklaşık 48 saattir kullanıyor olmanın verdiği ilk izlenimleri sizlerle paylaşmak istedik. Bu ilk düşünceler, devam eden incelememizin bir parçası olarak kabul edilebilir ve sekiz yılı aşkın süredir çıkan ilk tamamen yeni Nintendo platformu hakkında bir tartışma başlatmak için bir başlangıç noktasıdır.
Switch 2 Joy-Con Kontrolcüleri Harika Hissediyor
Yeni Joy-Con'ları Switch 2'ye yatay olarak taktığınızda oluşan manyetik 'çıt' sesi inanılmaz derecede tatmin edici. Ayrıca, kullanışlı çıkarma kolu sayesinde kontrolcüleri tabletten tek elle ayırmak çok daha kolay. Switch'teki gibi fiziksel bir ray olmasa bile, manyetik bağlantı taşınabilir modda şaşırtıcı derecede sağlam hissettiriyor.
Genel olarak Switch 2'nin daha büyük Joy-Con'ları yetişkin eller için daha rahat hissettirse de, sağ Joy-Con'daki analog çubuğun yüz tuşları için ayrılan alana biraz daha fazla girdiğini fark ettim. Joy-Con üzerindeki alt 'B' düğmesine basarken baş parmağımın alt kısmı ile yanlışlıkla analog çubuğa dokunduğum oldu. Bu sorunu orijinal Switch'te hiç yaşamadığımı hatırlıyorum.
Taşınabilir Modda Biraz Daha Az Konforlu
Joy-Con'lar takılıyken Switch 2'nin orijinal Switch'ten yaklaşık 110 gram daha ağır olması kulağa çok gelmeyebilir, ancak uzun süreli taşınabilir oyun seansları sırasında ekstra ağırlığı şimdiden hissetmeye başladım. Switch 2, Steam Deck gibi daha ağır sistemlere göre çok daha ince olduğu için, ek ağırlık sistemi (hoş bir şekilde yuvarlak köşelerinden) desteklerken avuç içlerinize daha fazla batıyor.
Zaman zaman ellerimdeki baskıyı azaltmak için istemsizce serçe parmaklarımı Switch 2 tabletin altına takarken buldum kendimi. Bu, saatlerce tutulmak üzere tasarlanmış bir sistem için pek iyi bir işaret değil.
Fare Modu Bazen Garip Olabilir
Joy-Con fare modunun en şaşırtıcı yanı, birçok farklı yüzeyde işlevsel olmayı başarması. Dizüstü bilgisayar, kumaş kaplı ve çıplak uyluk, koltuk döşemesi, yatak, diz üstü sehpa ve sert kapaklı bir kitabın arkası gibi yüzeylerde test ettik ve her birinden kullanılabilir bir fare sensörü sinyali alabildik. Tamamen başarısız olan tek test, şeffaf yüzey dijital kameranın alabileceği hiçbir şey sunmadığı için cam kaplı bir masa tablası oldu. Bununla birlikte, daha yumuşak ve yuvarlak yüzeylerde fareyi kullanmak, özellikle hızlı hareketler gerektiren oyunlarda doğruluk açısından eksik kalıyor.
Fare modu ayrıca uzun süreli oyun seansları sırasında biraz rahatsız edici olma eğiliminde. Bir Joy-Con'un ince kenarı, tüm avucunuzu desteklemek için yeterince geniş değil, bu da 'fare'yi iyi kavramak için elinizi pençe benzeri yatay bir kavrama zorlamanız gerektiği anlamına geliyor. Nintendo veya akıllı bir aksesuar üreticisi, bu benzersiz kontrol şemasını desteklemek için daha resmi bir fare kılıfı üretmeli.
Switch 2 Welcome Tour Oldukça Sıkıcı
Beş saatlik hafif etkileşimli bir angarya haline getirilmiş, karma bir Switch 2 satış broşürü ve detaylı kılavuzu hayal edin, işte size Switch 2 Welcome Tour. Bilgi dolu slaytları ve testleri arasında birkaç ilginç bilgi (Switch 2 dokunmatik ekranının aynı anda 10 parmağı algılayabildiğini biliyor muydunuz?) gizlenmiş olsa da, bunlar CPU'nun ne olduğunu bile hiç duymamış insanlara yönelik övgü dolu PR konuşmaları ve teknik tartışmalar denizinde kayboluyor.
İçinde birkaç ilgi çekici mini oyun da var, özellikle isteğe bağlı bir web kamerasının önünde ekrandaki yüzleri taklit etmenizi isteyen eğlenceli bir tanesi. Ancak bu oyunların kilidini açmak, Switch 2 donanımının her küçük parçasını tanımlayan gizli damgaları bulmak için özellikle sinir bozucu bir çöpçü avına çıkmak anlamına geliyor, ki bu bir süre sonra inanılmaz can sıkıcı hale geliyor.
Switch 2 sistemiyle birlikte gelen ücretsiz bir ek olsa, bu sadece sıkıcı olurdu. 10 dolarlık bir fiyat etiketi olan bir oyun olarak ise biraz hakaret gibi.
GameChat Şirin, Ancak Ekran Paylaşımı Kötü
Uzun bir ilk kurulumdan sonra, Switch 2 arkadaş listenizdeki kişilerle sıradan bir GameChat oturumu başlatmak oldukça basit (ancak, garip bir şekilde, bir GameChat başladıktan sonra yeni kişiler eklemenin bir yolu yok gibi görünüyor). Sistemin dahili mikrofonu, odanın karşısından bile sesinizi oldukça iyi alıyor ve kamera için baş takibi özelliği, hareket etseniz bile sizi çerçevede tutmada iyi iş çıkarıyor.
Ancak GameChat, ekran paylaşımı konusunda biraz zorlanıyor; oyun içi görüntünüzün grenli bir videosunu yaklaşık 10 veya 15 FPS gibi izlemesi zor bir hızda gönderiyor. Sohbet arkadaşınızın ne yaptığını ara sıra ipucu veya destek sunmak için sadece göz atıyorsanız bu sorun değil. Sadece favori yayıncınızı Twitch'te izleme deneyimini tekrarlamasını beklemeyin.
Dahili Depolama Alanı Çok Uzak Gitmiyor
Switch 2'nin 256 GB dahili depolama alanı, esas olarak yükseltilmiş eski Switch oyunlarını oynamak için bol miktarda yeterli; Tears of the Kingdom gibi epik bir oyun bile yükseltme paketiyle sadece yaklaşık 20 GB. Ancak Switch 2 için özel olarak tasarlanmış yüksek kaliteli oyunlar çok daha büyük olabilir: Street Fighter 6 için 48 GB, Cyberpunk 2077 için neredeyse 60 GB ve Split Fiction için tam 69,2 GB gibi örnekler verebiliriz. Eğer bu tür oyunları indirmeyi planlıyorsanız, çok geçmeden bir MicroSD Express kartına yatırım yapmanız gerekecek.
Switch Oyunları Çok Daha İyi Çalışıyor
Yakın gelecekte bununla ilgili daha derinlemesine bir haberimiz olacak, ancak şimdilik şunu söyleyelim: Switch 2 yükseltmeleri, daha az performans gösteren birçok Switch oyununu çok daha oynanabilir hale getiriyor. Bu, özellikle eski donanımı sınırlarına zorlayan geç dönem Switch yazılımları için geçerli. Tears of the Kingdom'ın Switch 2'de akıcı 60 FPS'de çalıştığını gördükten sonra, orijinal sürümü bir daha oynamak zor olacak.
