Obezite ve tip 2 diyabet tedavisinde kullanılan Mounjaro gibi ilaçların, kilo verme etkilerinin yanı sıra beyin üzerindeki etkileri de merak ediliyordu. Bu alanda yapılan ilk insan araştırmalarından biri, Mounjaro'nun (tirzepatide etken maddeli) beynin 'ödül sistemi' ile ilişkili belirli bir sinyalini modüle edebileceğini ortaya koydu. Bu bulgu, düzensiz yeme eğilimlerinin anlaşılması ve tedavi edilmesi açısından önemli bir adım olarak değerlendiriliyor.
Daha önce kilo verme tedavisinde sonuç alamamış ve aşırı yeme güçlüğü çeken obezite hastaları üzerinde yapılan çalışmada, hastaların yoğun gıda düşünceleri veya istekleri (cravings) sırasında beyinlerinin çekirdek akumbens (nucleus accumbens) bölgesinde ödül sistemiyle ilişkili olduğu düşünülen delta-teta sinyallerinin arttığı gözlemlendi.
Bu hastaların bazılarında çekirdek akumbens bölgesine derin beyin stimülasyonu uygulanırken, diğer bir hastaya ise tip 2 diyabeti için Mounjaro tedavisi başlandı. Beyin aktivitesi elektrotlar aracılığıyla ölçülürken, Mounjaro kullanan hastanın dozunun artırılmasıyla birlikte, yoğun gıda düşünceleri ve isteklerinde önemli bir azalma yaşandığı belirtildi. Bu dönemde beyindeki delta-teta aktivitesinin, normal zamanlardakiyle benzer seviyelere indiği kaydedildi.
Ancak bu etki kalıcı olmadı. Yaklaşık beş ila yedi ay sonra, Mounjaro'nun maksimum dozunda olmasına rağmen hastada gıda isteklerinin ve düşüncelerinin tekrar arttığı, beyindeki delta-teta dalgalanmalarının da yeniden yükseldiği görüldü.
Araştırmacılar, bu delta-teta bandı salınımının, ilacın beyindeki etkisini gösteren bir biyobelirteç olabileceği ihtimalini ortaya koyarken, gıda ile olan ilişkisinin daha kontrollü araştırmalarla incelenmesi gerektiğini vurguladılar.
Mounjaro, Ozempic ve Wegovy gibi ilaçlar, vücuttaki doğal hormonları taklit ederek iştahı azaltma ve sindirimi yavaşlatma özelliğine sahip bir ilaç sınıfına ait. Mevcut çalışma öncül nitelikte olup, kontrol grubu olmadan elde edilen sonuçların sınırlı olduğu belirtildi. Ancak beyin üzerindeki etkileri konusunda yapılan ilk insan araştırmalarından biri olması, gelecekteki çalışmalar için önemli bir yol haritası sunabilir.
