Tropikal kertenkeleler kelebeklerle beslenmeyi sever, ancak bazen hangi ucun hangisi olduğunu ayırt etmekte zorlanırlar. Bunun nedeni, Lycaenidae familyasındaki birçok kelebeğin, şaşırtıcı derecede aldatıcı kanatlar geliştirmesidir.
Hint Bilim ve Teknoloji Eğitim ve Araştırma Enstitüsü'nden iki entomolog tarafından yapılan bir çalışma, bu tür bir aldatmacayı başarmak için gereken genetik etkileşimin karmaşıklığını ortaya koyuyor.
Kelebek kanatları pek lezzetli değildir; yırtıcıların peşinde olduğu şey, sulu ve besin açısından zengin vücuttur. Ancak 900'den fazla farklı Lycaenidae kelebek türünde görülen kuyruk ucundaki 'sahte kafalar', birçok yırtıcıyı tozlu arka kanat pullarıyla ve aldatmacanın acı tadıyla baş başa bırakır.
Bu sırada kelebekler, hayati organları sağlam kalarak sadece kanatlarında birkaç yırtıkla kaçabilirler. Bu durum, yaşam kurtaran genlerini gelecek nesillere aktarmaları için idealdir.
Her tür aynı yaklaşımı benimsemez: Örneğin, bazı türler birkaç 'anten' ve çizgi film karakterini andıran kırmızı bir 'göz' üretirken, diğerleri izleyicileri şaşırtmak için gerçekçiliği grafiksel bir parıltı ile birleştirir.
Entomologlar, sahte antenler, arka kanat lekesi, dikkat çekici renk, sahte kafa kontürü ve yakınsak çizgiler gibi sahte kafa özelliklerinin nasıl evrimleştiğini belirlemek için çevrimiçi görüntü veritabanlarını ve 928 kelebek türünün bilinen soy ağaçlarını kullandılar.
Yakınsak çizgiler dışındaki tüm bu özelliklerin birbirleriyle yakın bir korelasyon içinde evrimleştiğini buldular. Bu da, birleşik etkilerinin birçok nesildir eşzamanlı olarak çalıştığını ve zamanla daha karmaşık hale geldiğini göstermektedir.
Araştırmacılar, "Kelebeklerdeki çoğu sahte kafa özelliğinin, muhtemelen ortak bir seçici güce yanıt olarak işlevsel bir ilişki yönünde korelasyonlu bir desende evrimleştiğini bulduk" şeklinde açıklıyor. Bu nedenle, çalışmalarının sahte kafanın yırtıcıları engelleyici özelliklerden oluşan uyarlanabilir bir takımyıldız olarak evrimleştiği fikrine makroevrimsel destek sağladığını belirtiyorlar.
Bu araştırma, Saygın Bilim Derneği B.'de yayınlandı.
