Günlük attığımız adımları takip etmek, fiziksel aktivite düzeyimizi ölçmek için faydalı bir gösterge olsa da, yalnızca adım sayısına dayalı öneriler önemli nüansları gözden kaçırabilir.
33.000'den fazla yetişkin üzerinde yapılan yeni bir araştırma, günlük adımlarımızı nasıl böldüğümüzün gelecekteki sağlık sonuçlarımızı etkileyebileceğini ortaya koyuyor.
Analizde, günlük adımlarının çoğunu daha uzun yürüyüşlerle atan kişilerin, adımlarını kısa molalarla atanlara göre herhangi bir nedene bağlı ölüm riskinin daha düşük olduğu belirlendi.
Daha uzun süreli yürüyüş yapan katılımcıların, toplam atılan adım sayısı dikkate alındığında bile, gelecekte kalp krizi veya felç gibi kardiyovasküler olay geçirme riskleri de daha düşüktü.
Araştırmacılar, her gün bir veya iki kez, en az 10-15 dakika süren, rahat ancak tempolu bir yürüyüş yapmanın, özellikle de çok fazla yürümedikleri halde önemli faydalar sağlayabileceğini belirtiyor.
Bu kapsamlı analiz, kardiyovasküler hastalığı veya kanseri olmayan ve günde genellikle 8.000 adımdan az yürüyen 40-79 yaş arası yetişkinleri kapsadı.
Katılımcıların bir hafta boyunca taktıkları aktivite takip cihazı ile ölçülen adımları incelendi. Araştırmacılar, günlük adımlarının çoğunu 10 ila 15 dakikalık periyotlarda atan kişilerin, önümüzdeki on yıl içinde kalp krizi veya felç gibi kardiyovasküler bir olay yaşama olasılığının yaklaşık %4 olduğunu buldu.
Buna karşılık, adımlarını 5 dakikadan kısa süren molalarla atanların, gelecekteki bir kardiyovasküler olayı yaşama riski yaklaşık %9 daha yüksekti.
Daha da önemlisi, uzun yürüyüş yapanlar için ölüm riski %1'den azken, kısa molalarla yürüyenlerde bu oran yaklaşık %4 olarak kaydedildi.
Bu faydalar, günde 5.000 adımdan az yürüyen, fiziksel olarak en inaktif katılımcılar arasında özellikle dikkat çekiciydi. Bu grupta, daha uzun süreli yürüyüşler, kısa yürüyüşlere kıyasla %85'e varan daha düşük ölüm oranıyla ilişkilendirildi.
Bu rakamlar etkileyici olsa da, bulguların sadece gözlemsel olduğu ve yalnızca üç gün ila bir haftalık fiziksel aktivite verilerine dayandığı unutulmamalı ve bu nedenle dikkatli yorumlanmalıdır.
Bununla birlikte, örneklem büyüklüğü büyük ve egzersizle geçirilen zamanın sağlık sonuçlarını etkileyebileceği fikri, diğer güncel çalışmalarla da desteklenmektedir.
Ayrıca, bazı çalışmaların bunun tam tersi bir ilişki bulduğu, yani kısa ve tempolu yürüyüşlerin uzun ve yavaş yürüyüşlerden daha faydalı olduğunu belirttiği de not edilmelidir.
Yakın zamanda yapılan bu analizde yürüyüş temposu tam olarak değerlendirilmese de, günde atılan toplam adım sayısının dikkate alınması gereken tek faktör olmadığını düşündürmektedir.
Kardiyologlar, uzun süreli ve kesintisiz yürüyüşlerin kardiyometabolik faydaları artırabileceğini, kan akışını iyileştirebileceğini veya insülin duyarlılığını yükseltebileceğini speküle ediyor; bu etkilerin kısa süreli, aralıklı aktivitelerden daha az olası olduğu düşünülüyor.
Bu çalışmaya dahil olmayan editörler, araştırmacıların gelecekteki randomize kontrollü çalışmalarda sürekli yürüyüşü test etmek için "ikna edici bir vaka" sunduklarını savunuyor.
Çalışmaya dahil olmayan bir istatistik uzmanı da makalenin "ilginç" olduğunu kabul ediyor ancak bu sonuçların kalp sağlığına yönelik gelecekteki önerilere yansıtılmadan önce daha fazla araştırma yapılması gerektiğini belirtiyor.
Bu yeni bulguların, fiziksel aktivite ve adım sayımı konusundaki halk sağlığı önerilerine nasıl, eğer varsa, entegre edileceği konusunda henüz erken olduğunu ifade ediyor.
Araştırmanın yazarlarından biri, şimdiye kadar vurgunun büyük ölçüde günlük adım sayısına veya insanların ne kadar yürüdüğüne yapıldığını, insanların "nasıl" yürüdüğünün ise ihmal edildiğini söylüyor.
Bu çalışmanın, çok hareketsiz kişilerin bile, mümkün olduğunda, ideal olarak en az 10 ila 15 dakika boyunca daha uzun süre yürüyerek yürüyüş alışkanlıklarını değiştirerek kalp sağlığı faydalarını en üst düzeye çıkarabileceğini gösterdiğini belirtiyor.
Çalışma, Annals of Internal Medicine dergisinde yayınlandı.
