James Webb Uzay Teleskobu (JWST), evrenin tarihinde 10 milyar yıldan daha geriye bakarak önemli bir keşfe imza attı. Gözlemler, "Kozmik Öğle" olarak adlandırılan erken evren döneminde, galaksilerin merkezindeki kara deliklerin beklenenden çok daha hızlı büyüdüğünü ortaya koydu.
Kozmik Öğle, Büyük Patlama'dan yaklaşık 2 ila 3 milyar yıl sonraki gizemli bir dönemi temsil ediyor. Bu dönemde Samanyolu gibi galaksiler, "yıldız patlaması" adı verilen süreçlerle hızla yıldız oluşturuyordu. Araştırmacılara göre, günümüzdeki galaksilerdeki yıldızların yarısı bu yoğun büyüme çağında oluştu.
Araştırmacılar, evrenin 13.8 milyar yıllık tarihinin bu kritik dönemini daha iyi anlamak için James Webb Uzay Teleskobu'nun MIRI (Orta Kızılötesi Enstrüman) özelliğini kullanarak bir çalışma yürüttüler.
Bu erken dönem galaksileri, görünür ışığı büyük ölçüde engelleyen yoğun toz bulutlarıyla çevrilidir. Ancak toz bulutları, kızılötesi ışığı daha az emer. Bu nedenle James Webb Teleskobu, kızılötesi yetenekleri sayesinde bu toz perdesinin ardına bakarak galaksileri daha önce hiç olmadığı kadar derinlemesine inceleme fırsatı sundu.
Araştırmacılar, teleskobun kızılötesi gücünü Büyük Ayı takımyıldızı yakınlarında bulunan ve galaksiler açısından zengin bir gökyüzü bölgesi olan Extended Groth Strip'e yöneltti.
Kara deliklerin kendisi ışık yaymasa da, çevrelerindeki maddeyi çekim güçleriyle ısıtırlar. Bu durum, "aktif galaksi çekirdekleri" (AGN) adı verilen bölgelerin parlak bir şekilde parlamasına neden olur. Araştırma, bu parlak AGN'lere ev sahipliği yapan ve Kozmik Öğle döneminde gözlemlenen bazı galaksilerin, Samanyolu gibi galaksilerin ataları olabileceğini düşündürüyor.
Bu galaksilerdeki kara deliklerin ne kadar hızlı beslendiğini, ne kadar hızlı yıldız ürettiklerini ve diğer galaksilerle birleşme veya çarpışmalar sonucunda nasıl değiştiklerini ölçmek, kendi galaksimizin oluşum dönemi hakkında eşsiz bilgiler sağlayabilir.
Bu verilerin toplanması ve işlenmesi oldukça zahmetli bir süreçtir. Araştırmacılar, elde edilen devasa veri setini analiz etmek ve kullanılabilir görüntüler elde etmek için büyük çaba harcadılar. Görüntülerin farklı filtrelerle alınması ve teleskobun hassas hareketleri, veriyi işlemeyi karmaşık hale getirdi.
Ancak bu ilginç verilere ve görüntülere erken erişim sağlamanın bir yolu var. Halktan kişiler, bir çevrimiçi proje aracılığıyla galaksileri sınıflandırarak ve birleşmeleri belirlemeye yardımcı olarak bu araştırmaya katkıda bulunabilirler.
Ekibin araştırması, bilimsel bir makale olarak kabul edildi ve henüz hakem değerlendirmesi öncesi ön baskı olarak bir veri tabanında yayımlandı.
