James Webb Uzay Teleskobu'nun tek bir noktaya bugüne kadarki en derin bakışı, evrenin uzak geçmişinden gelen galaksilerin ışığından oluşan dönen yayları betimliyor.
Dünyanın en güçlü teleskobu bu yeni görüntüyü yakalamak için 120 saatten fazla çalıştı. Bu, Webb'in bugüne kadar tek bir hedefe odaklandığı en uzun süre olarak kayıtlara geçti.
Aynı zamanda, bu görüntü "Webb'in bugüne kadarki tek bir hedefe en derin bakışı" olarak tanımlanıyor ve şimdiye kadar çekilmiş en derin kozmos görüntülerinden biri olma özelliğini taşıyor.
Görüntünün parlak merkezinde, Dünya'dan 4,5 milyar ışık yılı uzaklıkta bulunan Abell S1063 adı verilen devasa bir galaksi kümesi yer alıyor.
Ancak teleskobun asıl hedefi bu küme değil.
Böylesine büyük gök cisimleri, arkalarında kalan cisimlerin ışığını bükerek, kütleçekimsel mercek adı verilen bir tür doğal büyüteç etkisi yaratabilir.
Bu nedenle, Abell S1063'ün etrafında dönen "bozulmuş yaylar", bilim insanlarının asıl ilgisini çeken yapılar.
Uzak uzaya bakmak, aynı zamanda zamanda geriye, evrenin tarihine bakmak anlamına gelir. Bilim insanları, evrenin henüz birkaç milyon yaşında olduğu "Kozmik Şafak" olarak bilinen dönemde ilk galaksilerin nasıl oluştuğunu bu tür gözlemlerle öğrenmeyi umuyor.
Görüntü, dokuz ayrı yakın kızılötesi dalga boyundaki ışığın birleşiminden oluşturuldu.
2022'de faaliyete geçtiğinden bu yana Webb teleskobu, bilimsel keşiflerde yeni bir çağın kapılarını araladı.
Webb'in daha önceki gözlemleri, erken evrendeki galaksilerin bilim insanlarının beklediğinden çok daha büyük olduğunu ortaya koymuştu. Bu durum, bazı araştırmacıların kozmos hakkındaki mevcut anlayışımızda bir eksiklik veya yanlışlık olabileceğinden şüphelenmesine yol açtı.
