Intel'in kıdemli mühendislerinden biri, şirketin "Lion Cove" mimarisinden üç nesil sonraki işlemci çekirdeği olan "Griffin Cove" üzerinde şimdiden çalışmaya başladığını açıkladı. Bu açıklama, Griffin Cove mimarisinin varlığını doğrulamış oldu.
Intel, Üretim Teknolojisi Seçiminde Artık "Bağımsız" Bir Yaklaşım Benimsiyor
Intel'in işlemci birimi, özellikle 12. Nesil "Alder Lake" işlemcilerinin piyasaya sürülmesinden bu yana bir yavaşlama dönemine girmişti ve AMD gibi rakipleriyle rekabet etmekte zorlanıyordu. Ancak şirketin Çekirdek Tasarım bölümünden kıdemli bir mühendis, yapılan bir söyleşide, Intel'in pazardaki avantajını korumak için Lion Cove mimarisinden üç nesil ilerisi üzerinde çalıştığını belirterek gelecek için umut sinyalleri verdi.
Mühendis, 2025'in ikinci yarısında piyasaya sürülmesi beklenen Panther Lake SoC'lerinde (Çip Üzeri Sistem) yer alacak olan Cougar Cove mimarisi üzerindeki çalışmaların tamamlandığını yineledi. Bu durum, Intel'in şu anda Cougar Cove'un halefi olacak ve muhtemelen "Griffin Cove" adını taşıyacak mimariye odaklandığını gösteriyor. Razer Lake işlemcileri için Griffin Cove ile ilgili, Intel'in tamamen "P-Çekirdeği" (Performans Çekirdeği) stratejisine geçeceği yönünde söylentiler olsa da, şimdilik bu spekülasyonları bir kenara bırakmak gerekiyor.
Mühendisin vurguladığı önemli bir nokta, Intel'in işlemci tasarım ekibinin artık "%99 oranında üretim teknolojisinden bağımsız" çalıştığı. Bu, şirketin belirli bir işlemci serisi için hangi üretim teknolojisini kullanacağı konusunda esnekliğe sahip olduğu anlamına geliyor. Geçmişte, şirketin "IDM 2.0" yaklaşımı çerçevesinde işlemci tasarımlarında kendi üretim teknolojilerine odaklanması hedefleniyordu. Ancak bu süreçler zaman zaman hayal kırıklığı yaratan performans veya düşük verimlilik oranları sundu. Bu durum, işlemci tasarımlarının ek maliyetlerle yeniden değerlendirilmesini gerektirdi.
Intel, daha esnek bir yaklaşımla artık "kütüphanelerin, analog bileşenlerin ve tasarımların herhangi bir üretim teknolojisi için sentezlenebilmesini" sağlıyor. Bu sayede şirket, üretim süreçleri için çift kaynaklı tedarik stratejisi benimsemekten çekinmeyecek. Dahası, daha sağlamlaştırılmış bir stratejiyle Intel, işlemci tasarımlarını "birden fazla üretim teknolojisi" üzerinde oluşturuyor ve ardından pazara sunma süresi ile performans gibi parametreleri değerlendirerek kendi dökümhanelerinden (Intel Foundry Services - IFS) veya TSMC gibi dış kaynaklardan hangisini kullanacağına karar veriyor.
Intel'in geçmişte kendi dökümhanelerine olan teknolojik bağımlılığı, şirketin son dönemdeki performansını önemli ölçüde etkilemişti. Görünüşe göre şirket artık, daha önce üst düzey yöneticilerinden birinin de belirttiği gibi, yarı iletken ihtiyaçları için dış bir ortakla çalışmayı göz ardı etmeyecek. Dolayısıyla, Panther Lake işlemcileriyle birlikte adeta "yeni bir Intel" görebiliriz ve Intel'in piyasada güçlü bir geri dönüş yapıp yapamadığını ancak o zaman değerlendirebileceğiz.
