Bilim ve teknoloji dünyasında, bazen evren hakkındaki anlayışımıza katkıda bulunan, bazen de içinde yaşadığımız gezegeni daha iyi tanımamıza yardımcı olan pek çok özel görev yürütülmektedir. Bu kapsamda, atmosferimizin daha az bilinen bir katmanını incelemek üzere tasarlanan yeni bir görev başarıyla başlatıldı. Önümüzdeki 2-3 yıl boyunca Dünya'nın atmosferinin en dış katmanlarını gözlemleyecek olan bu görev, uzaydaki yerimizi ve yaşamın kökenlerini anlamamızda önemli ipuçları sunacak.
Carruthers Geocorona Gözlemevi, Florida'daki Kennedy Uzay Merkezi'nden yerel saatle 07:30'da fırlatıldı. Bu gözlemevi, Dünya ve Güneş arasındaki L1 Lagrange noktasına doğru yol alacak olan diğer uzay araçlarıyla birlikte görev yapacak. Bu noktada konumlanacak olan gözlemevi, Dünya atmosferinin en üst tabakasını, yani ekzosferi inceleyecek. Özellikle, yalnızca ultraviyole ışıkta görülebilen ve 'geokorona' olarak adlandırılan bir 'halo' etkisi mercek altına alınacak. Bu etki, Dünya yüzeyinden yaklaşık 480 kilometre yukarıda başlayıp Ay'ın yarı mesafesine kadar uzanabiliyor.
Bu fenomenin varlığı, uzun yıllar önce yapılan gözlemlerle bilinmekteydi. 1972 yılında, Ay'a yapılan bir görev sırasında astronotlar tarafından Ay yüzeyine yerleştirilen ilkel bir ultraviyole kamera, geokorona'nın büyüleyici görüntülerini elde etmişti. Ancak, kameranın mucidi, Ay'dan bile olsa bu katmanın tamamının görüntülenemediğini fark etmişti. Aradan geçen 50 yıldan fazla bir süre sonra, bu eksiksiz görüntüyü elde etme hayali, yeni ve gelişmiş bir teknoloji ile gerçeğe dönüşüyor.
Bu yeni gözlemevi, orijinal kamerasına göre büyük bir ilerleme kaydeden, 50 yıllık bir ultraviyole görüntüleme teknolojisinin ürünü. Hem geniş açılı hem de yakın odaklı görüntüleyicilere sahip olacak. Geniş açılı görüntüleyici, ekzosferin tamamının fotoğraflarını çekerken, yakın odaklı görüntüleyici bu katmanın alt atmosfer ve Güneş'ten gelen parçacıklarla nasıl etkileşimde bulunduğuna dair detaylar sunacak.
Güneş ile olan etkileşim, görevin en ilgi çekici yönlerinden biri olarak öne çıkıyor. Çünkü bu etkileşim, Dünya'nın bildiğimiz yaşamın temel bileşenlerinden biri olan hidrojen kaybının ana yollarından birini oluşturuyor. Hidrojen kaybının nasıl gerçekleştiğini anlamak, bilim insanlarının potansiyel olarak yaşanabilir gezegenleri arama çalışmalarını daraltmaya yardımcı olabilir.
Dünya ile Güneş arasındaki L1 noktasına ulaşan Carruthers Geocorona Gözlemevi, yerleştikten sonra ilk hazırlık işlemlerine başlayacak. Mart ayında veri toplamaya başlaması beklenen görev, planlanan 2 yıllık operasyon ömrüne sahip. Ancak, her şey yolunda giderse bu süre önemli ölçüde uzayabilir. Bu görev, sadece Dünya'yı daha iyi anlamamızı sağlamakla kalmayacak, aynı zamanda galaksideki diğer 'soluk mavi noktaları' daha iyi anlamamıza da kapı aralayacak. En önemlisi ise, 2020 yılında aramızdan ayrılan öncü bir mühendis ve fizikçinin hayalini gerçekleştirecek.
