Popüler kültürdeki yaygın inanışın aksine, dinozorların avlarına doğru tahmin edildiği gibi kükreyerek saldırmadığı düşünülüyor. Yeni keşfedilen ve ses kutusu korunmuş fosiller, bu devasa canlıların aslında kuşlar gibi cıvıldamış olabileceğine işaret ediyor.
Çin Bilimler Akademisi'nden bir araştırma ekibi, Çin'in kuzeydoğusunda neredeyse eksiksiz bir dinozor iskeleti ortaya çıkardı.
Bu iki ayaklı, 72 santimetre uzunluğundaki otçul dinozora, Çin mitolojisindeki yüksek sesle bağıran küçük bir ejderha olan Pulao'dan esinlenerek Pulaosaurus qinglong adı verildi.
Bu isimlendirme tesadüf değil; Pulaosaurus, sesleri hakkında bir fikir edinebildiğimiz çok az sayıdaki dinozor türünden biri.
Bunun nedeni, fosilin olağanüstü iyi korunmuş olması. Sadece kemiklerinin büyük bir kısmı mevcut değil, aynı zamanda gırtlak yapısı gibi normalde nadiren bulunan kısımlar da korunmuş durumda. Hatta bağırsağında son öğününün izleri bile görülebiliyor.
Araştırmacılar, gırtlakta bulunan yaprak şeklinde kıkırdaklı yapıların modern kuşlardakilere çok benzediğini belirtiyor. Bu durum, Pulaosaurus'un karmaşık cıvıltılar ve çağrılarla iletişim kurmuş olabileceğini düşündürüyor. Ancak bu seslerin bir kaydını yakın zamanda duymayı beklememek gerek.
Araştırmacılar, "Pulaosaurus'un alt çenesinin sıkışması nedeniyle alt çenenin tam genişliği bilinmiyor, bu nedenle Pulaosaurus'un akustik hesaplamaları yapılamıyor" diye açıklıyor.
Bir dinozor fosilinde mumyalaşmış bir gırtlak bulmak son derece nadirdir. Hatta bu, şimdiye kadar tanımlanan ikinci örnektir. Diğeri, çok daha farklı bir dinozor türüne aitti: Pinacosaurus adında zırhlı bir ankilozor.
İlginçtir ki, bu iki örnek evrimsel olarak birbirinden çok uzak ve yaklaşık 90 milyon yıllık bir zaman dilimine yayılıyor. Bu da, bu tür gırtlak yapılarının dinozorlar arasında yaygın olabileceği anlamına geliyor.
Peki neden daha fazla örnek bulamıyoruz? Ekip, bu kırılgan yapıların nadiren fosilleştiğini veya belki de boğazın diğer kısımları olarak yanlış sınıflandırıldığını öne sürüyor.
Araştırmacılar, "Kanatlı olmayan dinozorlar içindeki vokal anatominin yeniden incelenmesi, küratörlü örnekler arasındaki tanımlamanın doğruluğunu değerlendirmek için yapılmalıdır" diyor.
Belki de daha fazla örnekle dinozorların gerçekte nasıl sesler çıkardığına dair daha iyi bir anlayışa sahip olabiliriz.
Bu araştırma PeerJ dergisinde yayımlandı.
