Türkiye'de teknoloji ve bilim alanında yayın yapan Teknoscope'ta yer alan habere göre, düşük değerli ithalat muafiyetlerinin sona ermesi, özellikle teknoloji meraklıları ve hobi amaçlı parça ithal edenler için beklenmedik sorunlara yol açıyor. Bir bilgisayar tutkunu, Almanya'dan sipariş ettiği 355 dolarlık eski bilgisayar parçaları için tam 684 dolarlık gümrük vergisi ile karşılaştığını bildirdi. Bu durum, federal ithalat kurallarındaki değişikliklerle bağlantılı büyüyen bir eğilime işaret ediyor.
Olay, vintage parça siparişiyle ilgiliydi. Kargo şirketi olan UPS, başlangıçta yanlış bir sınıflandırma yaparak beklenenden çok daha yüksek bir tarife uygulamıştı. Ancak alıcının itirazı üzerine bu ücret düşürüldü. Yine de bu süreç, alıcı için önemli bir sürpriz ve ek maliyet anlamına geldi.
Bu olay, kargo şirketleri ve gümrük yetkililerinin düşük değerli ithalatlara yönelik denetimleri sıkılaştırmasıyla çevrimiçi olarak giderek daha fazla ortaya çıkan vakalardan biri. Bu yılın başlarında uygulanan ve Ağustos sonunda kesinleşen düzenlemelerle birlikte, 800 dolar altındaki gönderilerin gümrüksüz girişine izin veren 'de minimis' muafiyeti aşamalı olarak kaldırılıyor. Bu değişiklik, özellikle toplu e-ticaret satıcılarının kullandığı boşlukları kapatmayı amaçlıyordu ancak şimdi bireysel teknoloji ithalatlarını da etkiliyor.
Amerikan Gümrük ve Sınır Koruma web sitesine göre, 29 Ağustos 2025 tarihinden itibaren birçok düşük değerli ithalat için gümrüksüz işlem artık geçerli değil. Kargo şirketlerinin, gönderilerin tam 10 haneli Armonize Sistem (HS) kodlarını ve menşe bilgilerini sağlamaları gerekiyor. Bu bilgiler eksik veya yanlış olduğunda, sınıflandırma hataları orantısız derecede yüksek vergilerin tetiklenmesine neden olabiliyor.
OldVCR vakasında, kargo şirketi bildirilen mallarla ilgisi olmayan ürünler üzerinden tarife hesaplaması yapmış gibi görünüyor. Müşterinin iddiasına göre, bu yanlış sınıflandırma sonucu, beyan edilen değerin neredeyse iki katı kadar bir fatura çıkarıldı. Sorun çözüldükten sonra ücretler düşürülmüş olsa da, alıcı otomatik olarak gelen gecikme bildirimleri ve ödeme talepleriyle karşı karşıya kalmıştı.
Hobi amaçlı teknoloji parçaları ithal edenler için bu tür durumlar ilk kez yaşanmıyor. Geçmişte de benzer vergi değişiklikleri nedeniyle sorunlar yaşandığına dair haberler basında yer almıştı. Bazı durumlarda, teslimat sonrasında ek vergi faturaları, gecikme ücretleri ve hatta koleksiyon ajanslarından gelen tehditler söz konusu olabiliyor. Yurtdışından gönderilen bir bilgisayar kiti için 550 dolar yerine 1400 dolar gümrük vergisi ödemek zorunda kalanlar bile oldu.
Kargo şirketlerinin belgeleri, taşıma ücretlerine gümrük ve aracı hizmet bedellerinin dahil olmadığını doğruluyor. Bu ücretler, genellikle göndericinin sağladığı bilgilere dayanarak oluşturulan gümrük beyannameleri sonrasında, teslimatın ardından ekleniyor. Özellikle eski teknoloji bileşenlerinin gönderilerinde, bilgilerin eksik veya belirsiz olması, yanlış sınıflandırma riskini artırıyor.
Eski parça veya özel donanım ithal eden alıcıların, göndericiden önceden özel HS kodları talep etmeleri ve menşe beyanlarını doğrulamaları öneriliyor. Yanlış kategori altında gümrükten geçmiş bir gönderinin düzeltilmesi ise hem daha zor hem de daha maliyetli olabiliyor.
