Black Ops serisinin yedinci oyunu olan bu yeni yapım, önceki yıla göre daha farklı bir yöne giderek, PlayStation 3 ve Xbox 360 döneminde çıkan bir oyunun doğrudan devamı olarak karşımıza çıkıyor. Call of Duty: Black Ops 7'nin hikayesi, bu eski maceranın ana kötü karakteri Raul Menendez'in geri dönüşü ve dünyayı ateşe verme tehdidi etrafında dönüyor.
Black Ops 2'nin ana kötü karakteri Raul Menendez'in ölümden dönmüş gibi görünmesiyle birlikte, "The Guild" adlı yeni bir güvenlik şirketi bu terörist tehdide karşı dünyayı korumak için ortaya çıkıyor. Black Ops 7, doğrudan ikinci oyunla bağlantılı olmasına rağmen, on yılı aşkın süre önce çıkan ancak zaman çizelgesinde hala fütüristik olan bir oyunun olaylarına dair hızlı bir ders sunuyor. İkinci Black Ops oyunu 2025'te geçerken, Black Ops 7 on yıl sonra, yani 2035'te geçiyor. Daha önce hiç Call of Duty oynamamış olsanız ve görev gücü ile karakterler hakkında hiçbir bilginiz olmasa bile, oyunun göz alıcı sahneleri ve dur durak bilmeyen aksiyonu çoğu oyuncuyu içine çekecektir.
Başlangıçta Menendez, Black Ops 7'nin hikayesinin yüzü olsa da, geçmişten gelen bu hayalet, gerçek bir tehditten çok bir korku figürü olarak kalıyor. Bu yeni ortaya çıkan güvenlik gücü "The Guild"ın bu sefer asıl tehdit olduğu şaşırtıcı olmayacaktır. Halka açık gösterişleriyle Elizabeth Holmes'u anımsatan genç bir kadın tarafından yönetilen bu grup, Call of Duty'nin en etkisiz kötü karakterlerinden biri. Ana motivasyonları, kurbanları halüsinasyona sürükleyen veya öfkeyle saldırtan deneysel bir psikoaktif ilaç üretmek ve test etmek. Robotik ve yapay zeka alanında lider olduğunu iddia eden bir paramiliter şirket için oldukça düşük teknolojili bir çözüm.
Deepfake'lerin yaygın olduğu bir dönemde, Raul Menendez'i ölümden geri getirip halka açık bir tehdit olarak sunmak, ana karakterin ve ekibinin acı verici anılarını yeniden canlandırmanın ötesinde hikayeyi ileriye taşıyamıyor. Menendez, Mason ve ekibinin düzenli olarak yaşadığı kolektif akıl gezintileri dışında hiçbir zaman kampanyada güvenilir bir tehdit olarak hissedilmedi. "The Guild"ın tüm entrikalarına ve yeni bir kimyasal silah inşa etme ve test etme arzusu bir yana, bu genel olarak Call of Duty'nin son zamanlardaki en düşük riskli kampanyalarından biri diyebilirim. "The Guild", liderleri Kagan'ın halka inandırmak istediği kadar güçlü ve heybetli hissettirmiyor, teknolojileri ve süslü oyuncaklarına rağmen. İş birliği kampanyasının on bir bölümü, savaş alanındaki oldukça zayıf bir çatışmayla sonuçlanıyor.
Call of Duty: Black Ops 7'nin iş birliği kampanyasının başlarında Mason ve ekibi, "The Guild"ın hazırladığı psikoaktif maddeye maruz kalıyor. Ekibin ortak bir sinir bağlantısına sahip olması gibi kullanışlı bir kurgusal unsur sayesinde, her kahramanın bastırılmış travmalarının derinliklerine kolektif bir geziye çıkabiliyorlar. Mason için, devasa kılıçların gökyüzünden yağdığı Nikaragua'ya dönüp Menendez'i kovalamak söz konusu. Diğerleri için ise Rus hapishanesinden kaçmak veya 2025 Los Angeles'ındaki bir terör saldırısını yeniden yaşamak. Bu gösterişli sahneler, hikayenin geri kalanından dinamik olarak farklı bir şey sunuyor; gerçekçi bilim kurgu askeri anlatısını, karakterin zihin durumuna göre bükülmüş metafizik tehditler ve korkularla değiştiriyor. Hikayenin gerçek dünyada Kagan ve "The Guild"ı takip etmek ile bir sonraki bölümde psikoaktif bir gezi arasında sürekli zıplamasıyla, bir anlatıdan diğerine atlamanın şaşkınlığı olmadan ne olup bittiğini takip etmek zor olabiliyor. Farklı bir askeri grupla Japonya'da geçen tek bir görev eklemek de işleri daha da karıştırıyor (en azından bu görev, hayranların favorisi olan "Raid" ve "Express" gibi çok oyunculu haritaların Japon temalı yeniden yorumlanmasını haklı çıkarmaya yardımcı oluyor).
Black Ops 2'yi takip etmek, Treyarch ve Black Ops 7'yi altıncı numaralı devam oyunundan yalnızca bir yıl sonra yayınlamak için birlikte çalışan çok sayıda geliştirme stüdyosu için zorlu bir görev. Black Ops 2, kampanyanın anlatımına ve akışına önemli yenilikler getirmişti, özellikle dallanan hikayeler ve "Strike Force" görevleriyle. Bunların her ikisi de Black Ops 7'nin iş birliği kampanyasından çıkarılmış; bunun yerine, oyuncuları Raul Menendez'in televizyonda duyurulan dönüşünden "The Guild"ın çöküşüne kadar götüren ve ayrı "Endgame" modunda kalıntıları temizlemek için Avalon'da takılan bir rollercoaster odaklanılmış. Bu sefer kampanya anlatımındaki gerçek yenilikler, tüm bu atış poligonu kampanyasını üç arkadaşla birlikte oynama yeteneği ve diğer iki temel çok oyunculu mod için genel seviye atlama ve kilidi açma işlemlerine katkıda bulunan bir ilerleme izi aracılığıyla geliyor. Doğru düşen/çıkan eşleştirme sisteminin olmaması, inceleme süresi boyunca arkadaşlarla bir oyuna katılma fırsatını kaçırdı, ta ki belirli bir göreve başlamadan önce buluşmayı koordine edene kadar.
Başlangıçtan "Endgame"'e (başarılı bir çıkarım dahil), iş birliği kampanyası yaklaşık altı ila yedi saat sürüyor ve ilk on bir görevi oynamak için pek neden yok, ancak bir koleksiyon öğesini (neyse ki görev başına sadece bir tane) veya belirli bölümlerde mükemmel bir görev başarımını kaçırdıysanız. Kampanyanın Avalon'da geçen birkaç görevi, diğer bölümlerin sahip olduğu aciliyet ve yön duygusundan yoksundu; bunun yerine, açık dünya haritasının son bölümü için kısa bir ön bakış gibi hissettiriyordu.
Endgame, Call of Duty kampanyaları için gerçekten benzersiz bir şey olsa da, ilk oyunlardaki temel çok oyunculu ve zombiler dışındaki diğer çok oyunculu tekliflerden pek farklı hissetmeyebilir, özellikle Black Ops 4'ün Blackout modu ve DMZ ile MWZ gibi modlar düşünüldüğünde. Oyuncular, Avalon haritasında tekrarlanabilir görevleri tamamlayarak seçtikleri operatörlerini seviye atlatmak için dört kişiye kadar gruplar halinde toplanıyor. Oyuncular seviye atladıkça, altı olası beceri izinden üçünü seçiyor ve her seviye, temel istatistiklerine veya bu üç teknoloji ağacından birine özgü bir beceriye rastgele bir avantaj sağlıyor. Bu beceri ağaçlarının hepsi eşit değil, çünkü en üst seviyede daha hızlı yeniden yüklemeler için "Gunner" izini ve patlamalara karşı bağışıklık için "Bulldozer"ı tercih ettiğimi gördüm (bir fırlatıcı neredeyse her zaman Endgame için temel yükümün bir parçasıydı).
Avalon, harita boyunca dağılmış çeşitli etkinliklere ev sahipliği yapıyor, ancak etkinliklerde bir rastgelelik hissi yok. Çoğu durumda, haritadaki etkinliklerin çoğu oyuncuların istedikleri sırada seçebilecekleri şekilde mevcut. Endgame'in tamamen PvE modu olması, DMZ günlerinde olduğu gibi düşman bir takımla karşılaşma heyecanını sunmuyor. Bunun yerine, karşılaştığınız olaylar neredeyse bir angarya gibi hissettiriyor, çünkü önceki maçta operatörünüz öldüğü için ve sıfırdan başlamak zorunda kaldığınız için onuncu kez tekrar ediyorsunuz. Sadece birkaç saat içinde, seviyemi hızla yükseltebileceğim ve hatta daha yüksek nadirlikte bir silah alabileceğim bir dizi etkinlik rotasyonu oluşturdum. Rakip takımlar haritadaki bir etkinliğin kontrolünü ele geçirebilse de, yeterli zaman geçtiğinde oyuncular daha fazla ganimet ve güç XP'si için geri gelip hepsini tekrar yapabilirler.
MWZ'nin aksine, silah planları veya gizli görevler gibi ilginç parçalar bulunmuyor. Eşya bulmak için dolapları veya spor çantalarını karıştırmayı unutun. Oyuncuların karşılaşacağı tüm ekipmanlar ya maça başladıklarında yüklerinde oluyor ya da görev ödülleri ve tedarik kutularından alınıyor. Endgame için silah eklenti sistemi nasıl çalıştığı göz önüne alındığında, temel modlarda seviye atladığınız bir silahı, eklentileriyle birlikte getirip, her seviyedeki çeşitli yükseltme makinelerini kullanarak silahın nadirliğini ve hasar çıktısını artırmak genellikle en iyisidir. Saha edinme silahıyla gelen eklentiler, başlangıçtaki nadirliğine bağlıdır: temel yeşil seviye (nadiren bulunan) silahlar iki, nadir silahlar üç, epik silahlar dört ve efsanevi silahlar beş eklenti yuvasına sahiptir.
Keşfedilebilecek benzersiz silahlar da vardı. Ancak, Endgame'in en yüksek zorluk seviyesinin sadece yüzeyini zar zor kazımış olduğum için, bunu kampanya incelemesine dahil etmiyorum. Bunun yerine, yakında yayınlanacak olan ayrı çok oyunculu incelememde yer vereceğim. Endgame'in ilk büyük içerik güncellemesinde gelecek olan devasa dinozorlar ve temel "Guild" askerleri ve Avalon'da dağılmış zombilerden çok daha ilginç boss'lar hakkında şimdiden bir ön bakışım oldu.
Call of Duty: Black Ops 7'nin kampanyasının güçlü yönleri, bu yılın yapımı için üç yeni temel üzerine yoğunlaşıyor: arkadaşlarla oynamak, paylaşılan ilerleme ve açık dünya modunu kampanyaya entegre etmek. İlk ikisi, gelecekte Call of Duty'de sürekli olmasını umduğum özellikler, ancak önceki DMZ ve Blackout gibi modlar çok daha ilginç bir dizi zorluk sunarken, Endgame'i Call of Duty: Black Ops 7'yi oynamanın ana nedeni olarak önermek zor. Bu eklemeler, aksi takdirde Call of Duty görev gücünün şimdiye kadarki en düşük riskli kampanyalarından biri gibi hissettiren bir kampanyayı desteklemeye yardımcı oluyor. On yıl önceki Alex Mason'ın hikayesinin devamını görmek için burada olun ya da sadece Michael Rooker'ın tek satırlarını duymak için burada olun, Call of Duty: Black Ops 7 arkadaşlarınızla deneyimlediğinizde parlıyor.
