Teknoloji dünyası, çevre dostu çözümlere yönelirken dikkat çekici bir araştırma, bazı biyobozunur elektronik malzemelerinin zamanla mikroplastiklere dönüşebileceği gerçeğini ortaya koydu. Bu durum, çevreye zarar verme potansiyeli taşıyan yeni bir endişe kaynağı oluşturuyor.
Yapılan bir çalışmaya göre, özellikle tıbbi araştırmalarda yaygın olarak kullanılan PEDOT:PSS adlı madde, tam olarak çözünmesi sekiz yıla kadar sürebiliyor ve bu süreçte mikroplastiklere ayrılarak sağlık sorunlarına yol açabiliyor. Buna karşılık, selüloz ve ipek fibroini gibi malzemelerin hızla bozunduğu ve zararlı yan ürünler bırakmadığı belirtiliyor.
Bu tür malzemelerin çevresel etkilerini inceleyen araştırmacılar, “Bu malzemeleri dikkatle incelemek gerekiyor. Normalde elektronik cihazlar ömrünü tamamladıktan sonra toprağa atılıyor. Bir elektronik kartı toprağa koyduğumuzda, bozunma süreci boyunca toprağı zenginleştirip zenginleştirmediğini veya toprağın etkilenip etkilenmediğini anlamalıyız. Bazı durumlarda bozunma, toprağa kalıcı hasar verebilir ve bu büyük bir çevresel ve sağlık sorunudur.” ifadelerini kullandı.
Elektronik cihazların artan tüketimiyle birlikte, biyobozunur elektroniklerin popülerliği de yükseliyor. Ancak bu durum, kaynaklar üzerinde baskı oluşturuyor. Pek çok çalışma üretim aşamasına odaklanırken, cihazların kullanım ömrü sonundaki etkileri genellikle göz ardı ediliyor.
Atılan elektroniklerin bozunması sonucu ortaya çıkan yan ürünler ve kimyasalların yanı sıra, bu cihazların yaydığı karbondioksit de ayrı bir inceleme konusu. Organik bileşiklerin bozunmasıyla oluşan karbondioksit miktarı, tek bir elektronik kart için önemsiz gibi görünse de, günümüzde yaklaşık 60 milyon metrik ton olduğu tahmin edilen devasa elektronik atık yığını, sağlığımız ve çevremiz üzerinde büyük bir etki yaratabilir.
