Doğada nadir görülen bir olay, bilim insanları tarafından ilk kez kayıt altına alındı. Leopar köpekbalıkları, vahşi doğada gerçekleştirdikleri üçlü bir çiftleşme dansıyla görüntülendi. Bu olağanüstü gözlem, nesli tükenme tehlikesiyle karşı karşıya olan bu türün üreme stratejilerine ışık tutabilir.
İki erkeğin art arda bir dişiyle çiftleştiği bu an, detaylı bir şekilde kaydedildi. Bu, leopar köpekbalıklarında (Stegostoma tigrinum) böylesine bir çiftleşme davranışının bilimsel olarak belgelendiği ilk olay oldu. Gözlemi yapan deniz biyoloğu, olayın heyecan verici olduğunu ve bilim dünyası için büyük önem taşıdığını belirtti.
Köpekbalıklarının üremesi hakkında hala bilinmeyen çok şey var. Karmaşık yaşamları ve gizemli habitatları nedeniyle bu canlıları incelemek oldukça zorlu. Leopar köpekbalıkları ise, hem eşeyli hem de eşeysiz üreyebilme yetenekleriyle biliniyor. Eşeysiz üreme, genetik çeşitliliği azaltabilse de, popülasyonun azaldığı durumlarda hayatta kalmak için önemli bir yedekleme seçeneği sunuyor.
Yeni gözlemler, köpekbalıklarını izleme çalışmaları sırasında elde edildi. Daha önce erkeklerin dişilerin peşinden hızla yüzdüğüne veya bir çiftin ayrıldıktan sonra olaya denk gelindiğine tanık olunmuştu ancak tüm çiftleşme süreci ilk kez bu kadar net görüntülendi.
Gözlemi yapan bilim insanı, bir dişi köpekbalığının iki erkekle birlikteyken görüntülendiğini ve bir süre sonra çiftleşme eyleminin gerçekleştiğini aktardı. Eylemlerin her iki erkek için de sırasıyla kısa sürdüğü, ardından erkeklerin enerji kaybederek hareketsiz kaldığı ve dişinin ise aktif bir şekilde uzaklaştığı belirtildi. Üç köpekbalığının da yaklaşık 2.3 metre uzunluğunda olduğu ve bu türün insanlara zarar vermeyen, yavaş ve uysal bir yapıda olduğu biliniyor.
Bu çiftleşme tarzının sonuçları henüz tam olarak anlaşılamamış olsa da, genetik çeşitlilik açısından önemli çıkarımlar yapılabiliyor. Eşeysiz üremenin genetik çeşitliliği azalttığı düşünüldüğünde, birden fazla babanın sürece dahil olması genetik çeşitliliği artırabilir.
Ayrıca, bazı dişi köpekbalıklarının sperm hücrelerini, üreme için en uygun zamanı ve koşulları seçmelerine olanak tanıyan özel keselerde saklayabildiği ve bu spermleri yıllarca muhafaza edebildiği biliniyor.
Bu bulgular, gözlemlerin yapıldığı bölgenin kritik bir çiftleşme alanı olduğunu gösteriyor ve bu durum, türün yönetimi, korunması ile popülasyon dinamikleri ve üreme davranışlarının daha iyi anlaşılması için önemli bilgiler sunuyor. Bilim insanları, her yıl dişiler tarafından bırakılan yumurta gruplarına kaç babanın katkı sağladığını öğrenmek istiyor.
Bu önemli gözlemler, Journal of Ethology adlı bilimsel dergide detaylı olarak yayımlandı.
