Apple'ın AirTag takip cihazları, kayıp bavulları veya hatta çalınan araçları bulmak için kullanılıyor. Peki ya yaptığınız bağışların nereye gittiğini hiç merak ettiniz mi? Bir sosyal medya kullanıcısı, bağış kutusuna bıraktığı spor ayakkabılarının yolculuğunu belgelemeye karar verdi. Ayakkabılardan birine gizlice bir AirTag yerleştiren kullanıcı, bağışının beklentilerin dışında bir yere ulaşmasına şaşırdı. Ancak yolculuğun sonu daha da şaşırtıcıydı.
Sosyal medya kullanıcısı, Münih'teki bir yardım kuruluşu bağış noktasına bıraktığı spor ayakkabılarını AirTag sayesinde Apple'ın Bul (Find My) uygulaması üzerinden takip etmeye başladı. Viral olan videoda da görülen takip süreci oldukça ilginç gelişmelere sahne oldu. Sadece beş gün içinde ayakkabılar sınırları aşarak, başladığı noktadan 800 kilometre uzakta, Bosna'da bir ikinci el mağazasına ulaştı.
Gizli AirTag taşıyan ayakkabılar, Avusturya, Slovenya ve Hırvatistan gibi ülkelerden geçerek Bosna'daki bu ikinci el dükkanında 'dinlenmeye' çekildi. Ayakkabılar orada 10 Euro gibi bir fiyata satışa sunulmuştu. Bağışlarınızın ihtiyacı olanlara ulaşmak yerine satıldığını görmek ilk başta şüpheli görünebilir, ancak bu durumun altında yatan bir sebep var. Kullanıcı, ayakkabılarını rafta gördüğü Bosna'ya seyahat etmeye karar verdi ve doğal olarak onları geri satın aldı. Mağaza çalışanına ayakkabıların nereden geldiğini sorduğunda, kendisine Almanya'da yaşayan patronu tarafından getirildiğinin söylendiği belirtildi.
Eğer bu işte kötü bir niyet olduğunu düşünüyorsanız, tekrar gözden geçirmelisiniz. Yardım kuruluşlarının, bağışları en iyi şekilde değerlendirmek ve hedeflerine hizmet etmek için belirli süreçleri bulunur. Bu süreçler dahilinde, bazı bağışlar fon yaratmak amacıyla satışa sunulabilir. Kuruluşun internet sitesinde bu sürecin detayları açıkça belirtilmiştir.
Her ne kadar bu süreç şeffaf ve iyi niyetli olsa da, süreci bilmeyenler için durum bir aldatmaca gibi görünebilir. Bağışların, yüzlerce kilometre uzaklıktaki farklı ülkelere seyahat ederek raflarda yerini bulması oldukça dikkat çekici. Ancak bu, bağışların düzenlenme ve değerlendirme sürecinin bir parçası. Bu ilginç hikaye hakkında sizin düşünceleriniz nelerdir?
